een weekje weg

He lieve vrienden en familie,

Hier weer even een kort verhaaltje. De tweede week stage zit er al weer bijna op. De tijd gaat hier stiekem toch wel heel erg snel... Op de stage is er niet zo heel veel gebeurd. Ik heb niet zoveel les meer hoeven geven, omdat juffrouw Ami iedere dag gewoon op tijd was. We hebben deze week voor het eerst in ons mooie uniform rondgelopen. (foto's zijn te zien op koematjinginsuriname.waarbenjij.nu)Het uniform zorgt er wel voor dat we een stuk minder sjans hebben op de fiets, maar aan de andere kant gaat voorrang NEMEN wel stukken gemakkelijker in zulke opvallende kleuren. Het uniform is warmer dan gedacht, maar het scheelt ´s morgens wel een hoop gewik en geweeg wat we die dat weer aan moeten trekken. De leerkrachten en het schoolhoofd waren erg te spreken over ons uniform en we kregen zelfs een applaus toen we binnenkwamen. Hun monden vielen vervolgens wel open van verbazing toen ze hoorde dat we er 90 SRD voor betaald hadden (+/- 27 euro)en dan ook nog zelf de stof gekocht hadden. Juf Ami had voor het maken van haar pak maar 20 SRD betaald. Dus we hebben ons lekker af laten zetten. Het valt me trouwens sowieso steeds meer op dat we als bakra's (blanken) meer moeten betalen. Ik vroeg laatst bij het zwembad hoe duur het was om te komen zwemmen. Toen vertelde ze me dat je van half 2 tot 3 uut kon zwemmen voor 5 SRD, vervolgens zal ik een lijst hangen met openingstijden en prijzen en daar stond op dat het 2,50 SRD kostte. We worden dus opgelicht waar we bijstaan...

Naast de stage hebben we niet heel veel gedaan. We merken dat het weer ons toch wel heel erg opbreekt, dus we doen tegenwoordig maar mee aan de siesta.. Tegenwoordig zijn we 's avonds wel erg actief; wij sporten voortaan iedere avond een half uur tot een uur. Dan doen we been- en buikspieroefeningen, dus over twee en een halve maand komen we helemaal strak in het pak terug naar Nederland.

Verder hebben de enge beesten zich deze week vooral niet op de achtergrond gehouden. Ik wilde dinsdagavond nog even afkoelen voordat ik in bed stapte. Uitgekleed en wel stapte ik nietsvermoedend onder de douche. Na een halve minuut keek ik een keer de douchebak rond. Niet veel later schrikt Bibiche zich dood, omdat ik geheel naakt en gillend de douche uit kwam rennen. Wat bleek? In de douchebak liepen heel gezellig twee enorme kakkerlakken rond.. Eerst hebben Bibiche en ik heel moedig geprobeerd ze zelf dood te spuiten met gif, maar die beesten waren toch iets te snel voor ons. Toen ben ik naar het voorhuis gelopen om de hulptroepen te gaan halen. Na vijf minuten op de voordeur geklopt te hebben, was ik het beu en besloot ze om op het raam van de slaapkamer te kloppen. Dit pakte ietsjes anders uit dan verwacht; Jolien slaakte een kreet die zo hard was dat alle honden in de buurt ongeveer een kwartier lang geblaft hebben!!!! Maar Eefje, onze held, heeft de kakkerlakken gedood en Bibiche en ik konden weer rustig gaan slapen.

Door middel van dit berichtje wil ik jullie ook even laten weten dat ik de komende week waarschijnlijk niet op internet zal kunnen, waardoor ik dus geen nieuwe berichtjes kan plaatsen. Wij gaan vanaf zondag in Moenfo stage lopen en dat is niet zo'n grote stad dus daar zullen de verbindingen waarschijnlijk een stuk minder goed zijn. VOor deze reis ben ik even navraag gaan doen bij de leerkrachten over bustijden en prijzen, omdat we niet weer opgelicht willen worden. Toen vertelde een van de leerkrachten dat de kleuterjuf Merredith familie had in Moengo en er dus waarschijnlijk meer van wist. TOen ben ik naar haar toe gelopen en werd ik samen met de anderen uitgenodigd om vrijdag en zaterdag eerst bij haar te komen logeren in ALbina (aan het strand!!! jippie!!!) en zij brengt ons dan zondag naar Moengo. Dit vonden wij natuurlijk erg leuk en zullen dus vanaf morgen een weekje weg zijn.. ZOdra ik weer in Paramaribo ben, zal ik zo snel mogelijk een nieuw berichtje plaatsen met al mijn avonturen die ik in Moengo en ALbina beleefd heb...

TOt over een week..
Dikke kus van Daniek